Türkiye’nin öncü kavramsal sanatçılarından Sarkis’in fotoğraf, video, resim, heykel, vitray ve neon gibi pek çok farklı teknik ve malzemeye başvurarak yarattığı yapıtları, özne-nesne ve birey-toplum arasındaki ilişkiyi yansıtan sembolik imgelerle doludur. Batı’nın entelektüel geleneklerini Doğu’nun tarih boyunca dışlanmış kültürel anlatılarıyla birleştiren sanatçı, yapıtlarında zaman, hafıza, kimlik, kayıp, aidiyet ve yeniden doğuş gibi meseleleri ele alır. Yapıtlarını hiçbir zaman aynı şekilde sergilemeyen sanatçı, sürekli dönüşen ve birbirine göndermelerde bulunan çalışmalarıyla sanat ile hayat arasındaki sınırları ortadan kaldırmak için uğraşır. Eserlerinin temeline geçmişi yerleştirerek insanlık tarihinin dramatik anlarına atıfta bulunurken şimdi ve gelecek arasında bağlantılar kurar. Sanatçının, 1976 yılından bu güne süren uzun soluklu pratiğinde öne çıkan iki temel kavram olan kriegsschatz (savaş ganimeti) ve leidschatz (ızdırap hazinesi), modern tarih içinde unutulmaya karşı bireyin mücadelesini –hatırlama mücadelesini– temsil eder. Sanatçının bağlamlarından kopararak yeniden anlam kazandırdığı nesneler, hafıza ile onun ilişkili olduğu zafer, acı ve utanç gibi duyguları yansıtarak dönüşümleri için bir alan açar. Sarkis, sanatın her zaman yeni başlangıçlarla ilgili olduğunu savunur.
Sarkis (d. 1938, İstanbul) Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nden mezun oldu. 1960 yılında İstanbul Sanat Galerisi’nde ilk kişisel sergisini gerçekleştirdi. 1964’te Paris’e yerleşti. Eserleri Centre Pompidou, Paris; Guggenheim, New York; Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris; Kunst-und Ausstellungshalle, Bonn; Louvre Müzesi, Paris; Bode Müzesi, Berlin; Fondazione MAXXI ve Kunsthalle Düsseldorf gibi önde gelen kurumlarda sergilendi. 2015’te 56. Venedik Bienali Türkiye Pavyonu’nda Türkiye’yi temsil etti. Son dönem kişisel sergileri arasında Future Lies Ahead 1993–2023, Daejeon Museum of Art, Daejeon (2023); 85 Çığlık: Munch’tan Sonra, Dirimart, İstanbul (2023); 7 Tage 7 Nächte, Kunsthalle Baden-Baden, Baden-Baden (2023); SONSUZ, Arter, İstanbul (2023); Çaylak Sokak, Arter, İstanbul (2019); Ayna, Dirimart, İstanbul (2017) ve L’ouverture, İstanbul Modern, İstanbul (2009) yer alıyor. Katıldığı önemli sergi ve bienaller arasında 6. Mardin Bienali, Mardin (2024); 2., 4. ve 14. İstanbul Bienali (1989, 1995, 2015); 10. Liyon Bienali, Liyon (2010); 2. Moskova Bienali, Moskova (2007); 3. Şanghay Bienali, Şanghay (2000); 4. ve 8. Sidney Bienali, Sidney (1982, 1990); documenta VI ve VII, Kassel (1977, 1982) ve When Attitudes Become Form, Kunsthalle Bern (1969) bulunuyor. Sanatçı ayrıca 2015 yılında Ermenistan Pavyonu’nun grup sergisinde yer aldı. Sarkis’in eserleri Centre Pompidou, Paris; MAMCO, İsviçre ve İstanbul Modern’in yanı sıra çeşitli özel koleksiyonlarda yer alıyor. Sarkis Paris’te yaşıyor ve çalışıyor.